Monday, August 31, 2020

माझी इंग्रजी अभ्यासिका क्रमांक ११ ( इयत्ता १ ली )

माझी गणित अभ्यासिका क्रमांक २ ( इयत्ता ४ थी )

Sunday, August 30, 2020

माझी इंग्रजी अभ्यासिका क्रमांक १० ( इयत्ता १ ली )

कविता व कवितेवर आधारित प्रश्न ( नमुना १ )

कविता व कवितेवर आधारित प्रश्न (नमुना १)

माझी गणित अभ्यासिका क्रमांक १ ( इयत्ता ४ थी )

Saturday, August 29, 2020

Worksheet 8 ( Count And Write )

Friday, August 28, 2020

माझी मराठी अभ्यासिका क्रमांक ५ ( इयत्ता १ ली )

माझी मराठी अभ्यासिका क्रमांक ४ ( इयत्ता १ ली )

माझी मराठी अभ्यासिका क्रमांक ३ ( इयत्ता १ ली )

माझी मराठी अभ्यासिका क्रमांक २ ( इयत्ता १ ली )

माझी मराठी अभ्यासिका क्रमांक १ ( इयत्ता १ ली )

संघटन व सक्रिय व्यक्ती (प्रेरणादायक कथा)

संघटन व सक्रिय व्यक्ती

🤝🤝आजचे मोटिवेशन🤝🤝

एक कार्यकर्ता होता, तो नेहमी त्याच्या संघटनेत सक्रिय होता. तो सर्वांना परिचित आणि आदरणीय होता. अचानक तो काही कारणास्तव निष्क्रीय झाला, संबद्ध राहिला आणि संघटनेपासून दूर गेला.
काही आठवड्यांनंतर अत्यंत थंडीच्या रात्री त्या संघटनेच्या प्रमुखांनी त्याला भेटायचं ठरवलं.
प्रमुख त्या कार्यकर्त्यांच्या घरी गेले आणि तो कार्यकर्ता घरात एकटाच आढळला. शेकोटीत जळलेल्या लाकडाच्या ज्वाळासमोर बसून तो शेक घेत होता. अग्निही गरम होत होती. त्या कार्यकर्त्याने प्रमुखांचे फार शांतपणे स्वागत केले.
दोघे शांतपणे बसले होते. कोणीही एकमेकांशी बोलत नव्हते. फक्त शेकोटीतील अग्नि पेटत होता.
थोड्या वेळाने प्रमुख काहीच न बोलता त्यांनी शेकोटीतील एक पेटते लाकूड उचलून बाजूला ठेवले आणि पुन्हा जागेवर बसले.
कार्यकर्ता सर्व गोष्टींकडे लक्ष देत होता. बर्‍याच दिवसांपासून एकटे राहिल्यामुळे त्याच्या मनालाही आनंद होत होता की, आज तो आपल्या संस्थेच्या प्रमुखांबरोबर आहे.
परंतु त्याने पाहिले की, विभक्त लाकडाच्या आगीची ज्योत हळूहळू कमी होत आहे. काही वेळातच आग पूर्णपणे विझली. त्यात उष्णता शिल्लक नव्हती.
काही काळापूर्वी, ज्या लाकडाकडे एक चमकदार प्रकाश आणि ज्वाळा होती, तो काळ्या आणि निस्तेज तुकड्यांशिवाय काहीही उरला नव्हता.
दरम्यान .. दोघांनी एकमेकांना कमीतकमी शब्द बोलून अभिवादन केले.
प्रमुखांनी निघण्यापूर्वी बाजूला उचलून ठेवलेले लाकूड उचलले आणि ते पुन्हा आगीच्या मध्यभागी ठेवले. ते लाकूड पुन्हा प्रज्वलित झाले आणि ज्वाला म्हणून जळू लागले आणि त्याभोवती प्रकाश आणि उष्णता पसरली.
जेव्हा तो कार्यकर्ता प्रमुखांना सोडण्यासाठी दाराजवळ पोहोचला, तेव्हा तो प्रमुखांस म्हणाला, माझ्या घरी येऊन भेटल्याबद्दल तुमचे खूप खूप आभार. आज आपण काहीही न बोलता एक सुंदर धडा शिकविला आहे. *एकट्या व्यक्तीचे अस्तित्त्व गौण असते, जेव्हा ती संघटनेत कार्यरत असते तेव्हा ती चमकते. मात्र जेव्हा ती संघटनेपासून विभक्त होते तेव्हा ती एखाद्या लाकडासारखे विझते. ज्यांची ओळख संघटनेने व संघटना मुळे बनलेली असते त्यांच्यासाठी संस्था संघटना सर्वोतोपरि/सर्वश्रेष्ठ असते. संघटन मुळे आपलं अस्थीत्व असते आहे हे लक्षात येते*

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹